ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ Γ’ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ

                   ΚΕΦ. 2-ΚΡΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ

'Ολοι μας χαιρόμαστε  όταν συμβιώνουμε (ζούμε) μαζί με την οικογένειά μας ή τους φίλους  και  συγγενείς μας, στη γειτονιά μας, στο  σχολείο μας, στην πολυκατοικία μας. Πολλές φορές κατά τη συμβίωσή μας μέσα στην οικογένειά μας ή στη γειτονιά μας κ.λ.π. δημιουργούνται προβλήματα και συγκρούσεις. Αυτό είναι φυσικό να συμβαίνει, όμως το σημαντικό  είναι να μην ξεχνάμε όλοι μας, πως για να ζούμε αρμονικά κι ευτυχισμένα με τους γύρω μας  πρέπει να υπάρχει αγάπη και σεβασμός.​

Ο Χριστός με τους μαθητές του μας έδωσε το πιο ωραίο παράδειγμα συμβίωσης με τους γύρω μας. Ζούσαν με αγάπη και συνεργασία, δικαιοσύνη και ισότητα  βοηθώντας όσους είχαν ανάγκη. Μοιράζονταν ότι είχαν κι έτσι έδειχναν την αγάπη τους προς όλους. Με την προσευχή έβρισκαν λύσεις στα διάφορα προβλήματα που παρουσιάζονταν  στη συμβίωση με τους άλλους.​

Ο Χριστός μας δίδαξε την  ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ με το ΠΑΤΕΡ ΗΜΩΝ να λέμε <και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών ως κι εμείς αφίεμεν τας οφειλέταις ημών> δηλαδή συγχώρεσε  τα λάθη  μας όπως και εμείς συγχωρούμε τα λάθη των άλλων. Ο άνθρωπος καθημερινά  προσεύχεται, καταλαβαίνει τις αδυναμίες  και τα λάθη  του. Παρακαλεί τον Θεό να τον συγχωρέσει. Αισθάνεται την αγάπη του Θεού, όταν κι αυτός συγχωρεί τους συνανθρώπους του. 

                 ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ   Γ’   ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ

         ΕΝΟΤΗΤΑ: ΖΟΥΜΕ ΜΑΖΙ

        ΚΕΦΑΛΑΙΟ  1: ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΚΙ ΕΓΩ

  Οικογένεια, συγγενείς, φίλοι, συμμαθητές, ομάδες            συνομηλίκων.

Πριν από εκατομμύρια χρόνια οι άνθρωποι ήταν τροφοσυλέκτες, δηλαδή τρεφόντουσαν  με ότι έβρισκαν στη φύση  όπως ρίζες, βολβούς, σπόρους, καρπούς, χρησιμοποιώντας  ως εργαλείο τις πέτρες. Με την πάροδο του χρόνου και  με την αλλαγή του κλίματος, αναζητούσαν πιο ζεστές περιοχές. Ανακάλυψαν  τη φωτιά  κι άρχισαν να  ζουν σε σπήλαια. Έγιναν  κυνηγοί. Κυνηγώντας και σκοτώνοντας  διάφορα ζώα. Έτρωγαν το κρέας τους και το δέρμα τους το χρησιμοποιούσαν  ως ενδυμασία. Άρχισαν  να ζουν μέσα σε σπηλιές και με τις κραυγές που έβγαζαν άρχισαν να λένε τις πρώτες τους λέξεις και να συνομιλούν. Αργότερα  παρατηρώντας τη φύση, πότε φύτρωναν τα φυτά και πότε έβγαζαν καρπούς, έγιναν γεωργοί. Αναγκάστηκαν να εξημέρωσουν μερικά ζώα όπως το σκύλο για το κυνήγι, τα πρόβατα, τις κατσίκες και τα βόδια για το κρέας τους, το γάλα και το δέρμα για την ενδυμασία τους κι έτσι έγιναν κτηνοτρόφοι. Άρχισαν να αναζητούν  περιοχές με νερό και ζέστη και να καλλιεργούν τη γη για να τρέφονται. Για περισσότεροι ασφάλεια  άρχισαν να χτίζουν τα πρώτα τους σπίτια σαν  καλύβες, τη μία δίπλα στην άλλη και γύρω γύρω τείχη. Έτσι σχηματίστηκαν οι πρώτες κοινότητες. Τον πιο γενναίο τον όριζαν αρχηγό τους.

Σήμερα οι άνθρωποι ζουν με την οικογένειά τους , τους γείτονές τους, έχουν το σχολείο τους και το σπίτι τους. Συνεργάζονται μεταξύ τους, αλληλοβοηθιούνται, μοιράζονται τις χαρές και τις λύπες τους. Η οικογένεια  είναι μια μορφή συμβίωσης. Οι γονείς προετοιμάζουν τα παιδιά τους  με υπομονή, επιμονή και κατανόηση όσο καλύτερα  μπορούν, για να αντιμετωπίσουν διάφορα προβλήματα και δυσκολίες στη ζωή τους. Διηγώντας τους ιστορίες από τη  ζωή του Χριστού δείχνουν στα παιδιά τους ότι με την αγάπη ,το σεβασμό και την πίστη τους προς το Θεό μπορούν να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι. Πρέπει να μάθουν  στα παιδιά τους να είναι αγαπημένα μεταξύ τους και να αλληλοϋποστηρίζονται. Να τους μιλήσουν για αλληλεγγύη και  για τα δικαιώματά τους στη ζωή (στην παιδεία, στην υγεία, στο παιχνίδι, κ.λ.π.).Πρέπει τα  παιδιά να εμπιστεύονται τους γονείς τους  και αυτοί  να τα βοηθούν καθημερινά. Τα παιδιά πρέπει  να συζητούν με τους γονείς τους ότι τα  απασχολούν, γιατί με τους γονείς τους θα μπορέσουν να βρουν τις σωστές  λύσεις στα προβλήματά τους.

Εκτός από την οικογένειά , ζούμε και συνεργαζόμαστε μέσα στην κοινωνία   και με άλλους ανθρώπους τους φίλους μας. Οι οποίοι  είναι ξεχωριστοί για εμάς και τους θέλουμε πάντα δίπλα μας. Τους αγαπάμε, τους εμπιστευόμαστε, μοιραζόμαστε τις σκέψεις μας, τις χαρές και τις   λύπες μας, τις δύσκολες στιγμές της ζωής μας. Νιώθουν κι αυτοί το ίδιο για εμάς, όπως κι εμείς γι αυτούς, πορευόμαστε και στηρίζουμε ο ένας τον άλλο. Χωρίς αυτούς η ζωή μας θα ήταν φτωχότερη .Μετά από την οικογένειά μας στηριζόμαστε στους φίλους μας. Αυτούς αγαπάμε περισσότερο από όλους. Π.Χ. Με τον Ιωνάθαν που βοήθησε τον αγαπημένο του φίλο τον Δαβίδ, από την οργή του πατέρα του που ήθελε να τον σκοτώσει. Ο Μέγας Βασίλειος και ο Γρηγόριος ο Θεολόγος   είχαν πολύ δυνατή φιλία και ζούσαν σαν μια ψυχή. Ο Χριστός ανάστησε  τον φίλο του Λάζαρο και ονόμασε φίλους τους μαθητές του.