ΤΕΣΤ  ΙΣΤΟΡΙΑΣ –ΤΑΞΗ Γ’

ΟΝΟΜΑ:

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ:

 

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ:

1)Συμπλήρωσε το σταυρόλεξο:

 

						1
						3		4
				5
		6
7

3. Ιερέας στο ναό του Απόλλωνα. 6. Ο  Πρωτεσίλαος έπεσε νεκρός από του Έκτορα το(αντίστροφα). 7. Πάτησε πάνω στην ασπίδα του.....

1. Aρχηγός των Αχαιών. 4. Ότι άγγιζε η Οινώ  γινόταν (αντιστροφα). 5. Αυτό άγγιζαν οι Οινότροπες.

2). Γράψω Σ για το σωστό και Λ για το λάθος.

Ο Απόλλωνος ήταν με το μέρος των Αχαιών.

Ο Διόνυσος μεταμόρφωσε τις Οινότροπες σε περιστέρια.

Ο Έκτορας ήταν βασιλιάς της Τροίας.

Η Κασσάνδρα ήταν μάντισσα.

Ο πόλεμος της Τροίας κράτησε εννιά χρόνια.

Ο Πρωτεσίλαος ήταν ο δεύτερος νεκρός.

3. Κυκλώνω το σωστό.

Ο Πρίαμος και η Εκάβη είχαν:

α. σαράντα γιους         β. πενήντα γιους         γ. εξήντα γιους

Ο Οδυσσέας πήδηξε πάνω:

α. στην ασπίδα του     β. στο κοντάρι του     γ. στο θώρακά του

.Ο  Δίας ήταν με το μέρος:

α. των Αχαιών       β. των Τρώων      γ. άλλοτε των Αχαιών και άλλοτε των Τρώων

Τις Οινότροπες  βοήθησε ο:

α. Απόλλωνας        β. Άρης            γ. Διόνυσος

4. Επιλέγω τη σωστή απάντηση.

Ο Πηλέας παντρεύτηκε την ...

α. Έριδα             β. Ελένη                         γ. Θέτιδα

Το χρυσό μήλο ήταν της ...

α. Έριδας                  β. Αθηνάς                γ. Ήρα

 Ο  Πάρης ήταν γιος του ...

α. Δία                 β. Πρίαμου                    γ. Πηλέα

2. Σημειώνω Σ για το σωστό και Λ για το λάθος:

Η Θέτιδα ήταν κόρη του Νηρέα.

Ο Πάρης ήταν το βασιλόπουλο της Σπάρτης.

Η Έριδα ήταν θεά της ειρήνης.

Ο Πάρης έδωσε το χρυσό μήλο της Έριδας στην Αθηνά.

Η ωραία Ελένη ήταν γυναίκα του Μενέλαου .

Ο Μενέλαος ήταν βασιλιάς της Τροίας.

5. Συμπληρώνω τα κενά με τις λέξεις της παρένθεσης:

(Ταύρων, Άρτεμη, ελάφι, Κάλχας, Ιφιγένεια, χρυσό, βωμό, θάρρος)

Η _______________ τη μέρα της θυσίας πήγε στολισμένη στο _____________

και με ____________ έσκυψε το κεφάλι. Ο μάντης ____________, αφού της

έβαλε ένα_______________ στεφάνι στα μαλλιά, σήκωσε το μαχαίρι του. Τότε

εμφανίστηκε η _______________ πάνω σε ένα σύννεφο, άρπαξε την κόρη και στη

θέση της έβαλε ένα μικρό _______________. Την Ιφιγένεια την πήγε στη χώρα

των ______________ σε έναν από τους ναούς της.

6. Γράψω Σ για το σωστό και Λ για το λάθος.

Ο Απόλλωνος ήταν με το μέρος των Αχαιών.

Ο Διόνυσος μεταμόρφωσε τις Οινότροπες σε περιστέρια.

Ο Έκτορας ήταν βασιλιάς της Τροίας.

Η Κασσάνδρα ήταν μάντισσα.

Ο πόλεμος της Τροίας κράτησε εννιά χρόνια.

Ο Πρωτεσίλαος ήταν ο δεύτερος νεκρός.

7. Κυκλώνω το σωστό.

Ο Αχιλλέας και ο Αγαμέμνονας μάλωσαν:

α. το δέκατο χρόνο      β. τον ένατο χρόνο   γ. τον τρίτο χρόνο

Την οργή του Αχιλλέα συγκράτησε:

α. ο Απόλλωνας       β. η Ήρα          γ. η Αθηνά

 Ο Αχιλλέας ορκίστηκε να:

α. μην ξαναπολεμήσει       β. μην ξαναμιλήσει

γ. μην ξαναμαλώσει

 Ο Απόλλωνaς χτυπούσε το στρατόπεδο των Αχαιών με:

α. την τρίαινά του      β. τον κεραυνό του        γ. τα βέλη του

8. Βάζω τα γεγονότα στη σωστή χρονική σειρά.

Ο Απόλλωνας τιμωρεί τους Αχαιούς.

Ο Αχιλλέας θυμώνει.

Ο Χρύσης ζητά την κόρη του.

Ο Αγαμέμνονας παίρνει τη Βρισηίδα

Στο μάθημα της Ευέλικτης Ζώνης ασχοληθήκαμε με τον κύκλο του  νερού και γράψαμε το παρακάτω παραμύθι. Θα εικονογραφηθεί από τους μαθητές.

                    ΠΑΡΑΜΥΘΙ  ΤΗΣ Α΄ ΤΑΞΗΣ - ΤΜΗΜΑ 1

                   << ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΣΤΑΓΟΝΙΤΣΑ ΕΔΩ ΚΙ ΕΚΕΙ>>
                                                                                                  



                          
                                   
                          



       Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια μικρή σταγονίτσα, η Σοφία. Η Σοφία ζούσε μαζί με τη μαμά της Φαίη, τις αδελφές της Ευαγγελία και Δήμητρα  και τις φίλες της  Μεκέ και Γεωργία στα νερά μιας απέραντης, γαλάζιας θάλασσας Μαρίας. Ήταν πάντοτε χαρούμενη και γελαστή, τραγουδούσε και χόρευε πολύ. Γι’ αυτό ήταν πολύ ευτυχισμένη.
    Ο Ήλιος Κώστας  την κοίταζε από ψηλά και τη θαύμαζε για την ομορφιά και την καλοσύνη της. Στεναχωριόταν, όμως, που έπρεπε σύντομα να την πάρει από το σπίτι της, όπως κάθε σταγόνα όταν ενηλικιώνεται. Την σκεφτόταν πολύ, πως  θα εγκατέλειπε τις αδελφές της και τις φίλες της και ίσως άλλο δεν θα ήταν τόσο ξένοιαστη κι ευτυχισμένη. Όταν η Σοφία γίνει 18 χρονών, θα πρέπει να τη ζεστάνει με τις ακτίνες του και να την πάρει μαζί του. Πράγματι, την ημέρα των γενεθλίων της, αφού έκοψε την τούρτα και της ευχήθηκαν όλοι, η Σοφία άρχισε να ιδρώνει πολύ και σιγά σιγά να εξατμίζεται. Όσο περνούσε η ώρα, απομακρυνόταν από όλα αυτά που αγαπούσε.
      Καθώς ανέβαινε ψηλά, με τη βοήθεια του αέρα Αναστάσιου, άρχισε να κρυώνει και να τρέμει σαν το ψάρι. «Κρυώνω πολύ!», είπε. Ο ιδρώτας της από υδρατμός που ήταν, άρχισε να γίνεται νερό. Η καημένη η σταγονίτσα ήταν πολύ στενοχωρημένη, γιατί έχασε τη διασκέδασή της. Βρέθηκε στην αγκαλιά του ήλιου Κώστα, ο οποίος την έκλεισε μέσα σε ένα κατάλευκο, βαμβακένιο σύννεφο την Εβελίνα κι όλη μέρα έκλαιγε.
       Ο ήλιος Κώστας, για να παρηγορήσει τη Σοφία, προσπάθησε να της εξηγήσει τη δουλειά της και πως όλες οι σταγονίτσες κάνουν την ίδια δουλειά. Ωστόσο, ότι και να έκανε ήταν μάταιο. Το σύννεφο Εβελίνα  από τα πολλά δάκρυά της στενοχωριόταν πολύ. Γι’ αυτό έβαλε μέσα στο σύννεφο κι άλλες σταγονίτσες την Μαρία, την Λεάντρα, τη Νατάσα και τη Μαρινίκη για να γίνουν φίλες. Αλλά, η σταγονίτσα δεν ήταν πάλι ευχαριστημένη. Έτσι, το σύννεφο Εβελίνα  θυμωμένο από τον ήλιο Κώστα, που πήρε τη Σοφία μακριά από το σπίτι της, σκοτείνιαζε, μεγάλωνε και προχωρούσε. Καθώς προχωρούσε, συναντιόνταν με άλλα σύννεφα Μερκέλ. Χτυπιόταν με αυτά κι έβγαιναν αστραπές Σπύρου, ακούγονταν βροντές     Χαραλάμπου κι έπεφταν κεραυνοί  Ογκέ κάτω στη Γη.
      Ήθελε πολύ να τη βοηθήσει, δεν ήξερε τι άλλο να κάνει. Αισθανόταν τη σταγονίτσα όταν έτρεμε από το κρύο. Άλλαζε η μορφή της, από αέρια γινόταν υγρή. Έτσι, το σύννεφο Εβελίνα , αφού συγκεντρώθηκαν πάρα πολλές σταγονίτσες σε αυτό, βάραινε και μια μέρα έσκασε κι όλες οι σταγονίτσες έγιναν βροχή Ματαίο και  βρέθηκαν κάτω στη γη.
         Έπεσαν σε ποταμάκια, ρυάκια, λιμνούλες, σε δάση, βουνά, πεδιάδες και κοιλάδες. Η μικρή η σταγονίτσα έπεσε δίπλα σ’ ένα μικρό δεντράκι που από κοντά του περνούσε ένα ρυάκι. Ξαφνικά πάνω από το ρυάκι, γρήγορα μαζεύτηκαν πολλά πουλάκια ο Γιάννης, ο Κώστας, ο Θανάσης ήπιαν το ευλογημένο νεράκι και ξεδίψασαν. Η χαρά της Σοφίας ήταν απερίγραπτη για το καλό που έκανε στα πουλάκια.
       Και το δεντράκι Θανάσης που διψούσε κι αυτό πολύ τη ζήτησε λίγο νεράκι. Η Σοφία πρόθυμη το ξεδίψασε, πέρασε μέσα από τις ρίζες του, ανέβηκε στον κορμό του κι από εκεί έφτασε μέχρι τα φύλλα του. Καθώς ανάπνεε το δέντρο από τα πολλά στόματά του που ήταν κρυμμένα κάτω από τα φύλλα, η Σοφία πάλι εξατμίστηκε.
     Βρέθηκε να περιπλανιέται ψηλά στον αέρα  Αναστάσιο. Εκεί ψηλά η μικρή σταγονίτσα  από υδρατμός  κλείστηκε μέσα στο σύννεφο Εβελίνα κι έγινε  βροχή  Ματαίος . Κάποιες άλλες φίλες της από τον αέρα Αναστάσιο βρέθηκαν  ακόμη πιο ψηλά κι από υδρατμοί  έγιναν χιόνι ή και ακόμη πιο ψηλά έγιναν  χαλάζι. Αφού βάραιναν τα σύννεφα, κλεισμένες όπως ήταν έσκασαν και βρέθηκαν κάτω στη Γη. Άρχισαν να κάνουν πάλι την ίδια δουλειά....
          Έτσι, κατάλαβε η μικρή σταγονίτσα πόσο σπουδαίο ρόλο έχει πάνω στη Γη. Ότι χωρίς αυτή δεν θα υπήρχε ζωή. Γι’ αυτή την προσφορά της ένιωθε περήφανη, χαρούμενη κι πολύ ευτυχισμένη!!Κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα!!!