ΕΝΝΟΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΑΛΙΓΚΑΡΙ Το σαλιγκάρι ανήκει στην κατηγορία των μαλακίων οστρακοειδών, κινείται αργά κυρίως τη νύχτα και περισσότερο δραστηριοποιείται τις βροχερές μέρες και αφήνει ίχνη βλέννας . Έχει μακρόστενο σώμα , μαλακό, υγρό, το οποίο προεξέχει το κέλυφος του. Στο κεφάλι του έχει δυο ζευγάρια κεραιών οι οποίες συστέλλονται. Τρέφεται με φυτικές ύλες δηλαδή χορτάρια και βλαστάρια χρησιμοποιώντας τη γλώσσα του. Την τροφή του την βρίσκει με τις αισθήσεις της αφής και της όσφρησης. Οι δυο μικρές κεραίες του είναι τα χέρια και η μύτη του, ενώ έχει πολύ ασθενή όρασή. Το σαλιγκάρι έχει πολλούς εχθρούς, όπως ποντίκια, νυφίτσες, σκαντζόχοιρους, κουνάβια και πολλά πτηνά όπως τσίχλες, καρακάξες, κοράκια, τους βατράχους κ. λ. π. Το χειμώνα κλείνεται στο κέλυφος του και κλείνει την πόρτα του με μια στρώση από ξερό σάλιο και ασβέστη .Κάθε σαλιγκάρι έχει τόσο αρσενικά όσο και θηλυκά όργανα αναπαραγωγής. Την άνοιξη βγαίνει από το σπίτι του και ζευγαρώνει με ένα άλλο σαλιγκάρι με αντίθετα γεννητικά όργανα. Το καλοκαίρι πέφτει σε θερμική νάρκη. Επιβιώνει σε ασβεστώδη εδάφη και όχι σε αργιλώδη , γιατί μπορεί να δημιουργήσει το κέλυφος του.